Memleket şiirleri sayfası – Yazan: Admin, Kategori: şiir, Konu özeti: Memleket sevgisini ve özlemini anlatan en güzel memleket şiirlerine ulaşabileceksiniz. Buyrun memleket şiirleri:
Memleket İsterim Ama Böyle Memleket
Köprü başında karnı aç
Simit satan çocuklar olmasın
Bir ekmek parası için
Selpak mendili satan çocuklar olmasın.
Herkes; ama herkes adam gibi yaşasın
Hiç kimse iş aramasın.
Olmasın gözü aç patronlar
Olmasın gözü doymayan iş adamları
Kalmasın sigortasız çalışan
Herkesin; ama herkesin
Bir işi bir aşı olsun.
Memleket isterimki
Kimse kimseye imrenmesin
Kimse kimseye gıpta etmesin
Eşit dartılsın terazi
Denge kurulsun,insanlar barışık olsun
Bir kişiye dokuz pul
Dokuz kişiye bir pul degil
Bir ekmeğe çalıştırılmasın insanlar
İnsanların onurları kırılmasın
Haysiyetleri korunsun
İnsanın insan olduğu bilinsin
Memleket isterim; ama
Böyle memleket isterim.
————–
Memleket Ozanlara Değer Verirse
Bağıra bağıra türkü söyleriz
Bebekleri gazellerle beleriz
Göz yaşımızı tülbent ile sileriz
Memleket Ozanlara,değer verirse
Esamesi okunmaz küreselliğin
Adı öne çıkar,bireyselliğin
Sömürüsü yapılmaz,o kutsal dinslliğin
Memleket Ozanlara değer verirse
Kör etmez batının,teknolojisi
Yeter gönüllere,ozanlarımın sesi
Onurludur Cumhuriyetin gölgesi
Memleket Ozanlara değer verirse
Ufkun açık olsun,devrimci Deniz
Yoldaş arıyorsan yanında biziz
Dostluğun meyvesini beraber yeriz
Memleket Ozanlara değer verirse
————–
Bu Memleket Hepimizin
Nedir bu kan bu göz yaşı
Bu memleket bizim, bizim
Kim çıkardı bu savaşı
Bu memleket bizim, bizim.
Kürtlük, Lazlık, Çerkezlik ney
Aynı millet hep aynı şey,
Türk oğluyuz Türküz hey hey!
Bu memleket bizim, bizim.
Aleviyle Sünni yarış,
Barış için olsun barış,
Adım adım karış karış
Bu memleket bizim, bizim
Malazgirtle Çanakkale
Bizi gördü hep el ele
Düşün gardaş düşün hele;
Bu memleket bizim, bizim.
Karpuz mu ki dilelim be!
Tarla mı ki bölelim be!
Kıymetini bilellim be!
Bu memleket bizim, bizim.
Ne kırıp ne kırılalım,
Ne de küsüp darılalım,
Ona sıkı sarılalım
Bu memleket bizim, bizim.
Arif senin sütündür o,
Kemiğindir etindir o,
Bölünmez bir bütündür o,
Bu memleket bizim, bizim…
Ozan Arif
————–
Bu Memleket düzelecek
Böyle gitmeyecek elbet
Bu Memleket düzelecek
Hele gardaş biraz sabret
Bu Memleket düzelecek
İt kopuğu seçeceğiz
Zor günlerden geçeceğiz
Küfre kefen biçeceğiz
Bu Memleket düzelecek
Yüzde yüz Türk kalacağız
Hainleri bulacağız
Canlarını alacağız
Bu Memleket düzelecek
Budanacak çürümüş dal
Bağlanacak Turan’a yol
Kalmayacak şekerli bal
Bu Memleket düzelecek
İmana gelen gelecek
Gelmeyen kendi bilecek
Avrupa haraç verecek
Bu Memleket düzelecek
Orta doğu durulacak
Bu hesaplar sorulacak
Karşı çıkan vurulacak
Bu Memleket düzelecek
Esir bir Türk olmayacak
Çinli murat almayacak
Türk’e kıyan kalmayacak
Bu Memleket düzelecek
Kuşatarak conileri
Belirleyip canileri
Sorarak döktüğü kanı
Bu Memleket düzelecek
Ahmedi der azkaldı az
Milletim uyansın biraz
Uyanmasa dahi yobaz
Bu Memleket düzelecek
————–
Memleket Türküleri
El edersem elli gelir yüz gelir
Bir deyiş de arkasından söz gelir
Bir başkadır memleket türküleri
Yüreğimin dolusunca köz gelir
Bir başkadır memleket türküleri
Bağlamada dertli dertli tel olur
Güller açar bülbüler bi hal olur
Can marşıdır memleket türküleri
Çöker yüreğime gitmez kal olur
Can marşıdır memleket türküleri
Taze bir gelindir edalı nazlı
Söylenir dillerde baharlı yazlı
Hasret kokar memleket türküleri
Söylenir dillerde gitarlı sazlı
Hasret kokar memleket türküleri
Bir güzelin gözlerinde sürmedir
Kalb gözüyle dünyaları görmedir
Kula candır memleket türküleri
Sevenleri dertli dertli söyletir
Cana candır memleket türküleri
————–
Memleket memleket dolaştık
Gönül senle baharı yaşadık
Yeminler edip güldük eylendık
Kavuşmak için neler neler yaptık
Memleket meleket dolaştık
Kırlar’da saçlarına güller taktık
Bir birimize olan dostluğu yitirdik
Günümüzü gün edip ağladık
Memleket memleket dolaştık
Deniz kenarın da el ele dolaştık
Çimler üzerinde oturup ağladık
Kavuşmak için dualar ettik
Memleket memleket dolaştık
Yaşanan günlerin değerini bilmedik
İkimiz de ağladık, maziyi andık
Kavuşmadan bir birimizi kırdık
Memleket memleket dolaştık
————–
Memleket Memleket
Bu şehirde bayram;
Bir hüzün senfonisi…
Yüreğin çağlayan dehlizinde
Gurbetliğin, gurbetin içinde
tek bir bayram vardır;
Memleket toprağında nefeslenmek…
Acıyla acılanmak oldurur meyveyi
Memleket, memleket
En yüce insanda bile
En derinde yara
Soldurur içten bir gülümsemeyi…
Dönülmez akşamların ikliminde
Tek bir bayram vardır;
Memleket, memleket…
İşte böyle başlar canhıraş feryat
‘O mahur beste çalar’ birden
Nostaljiyle terennüm eder canlar
Bitmez efkar, sabahlar sokaklarda
Kaldırımlar; eş,dost, akraba
Kaldırımlar; gurbetimin annesi…
Ey yüreğin en ücra köşesi
Bülbül şimdi altın kafeste
Yine der durur ‘memleket, memleket’
————–
Benim Memleketim
Benim memleketim sanki bir cevher
Taşları, toprağı, suyu mücevher
Soluduğum hava, her şeye bedel
İçmekle tükenmez benim memleket.
Uğruna milyonlar verdi canını
Oluk, oluk yere döktü kanını
Bayrağımda bundan aldın şanını
Dökmekle tükenmez, benim memleket.
Birkaç densiz seni yakmaya kalkar
Beşikten Türk oğlu ayağa kalkar
Fırsat kollar inde, it ile çakal
Yakmakla yıkılmaz, benim memleket.
Bu günlerde gördüm, benzinmi solmuş
Güvendiğin insanlar, bir hal olmuş
Koçyiğit anası, dizine vurmuş
Ölmekle tükenmez benim memleket.
Yaşadık biz türlü, türlü zorları
Paylaştık ya gizli, gizli sırları
Geçeceğiz yine, eğri darları
Sıkmakla yıkılmaz benim memleket.
Ölürüm uğruna düşünmem bunu
Sana yan bakanın gelecek sonu
Doldurur göğsümü bu iman yolu
Yıkmakla tükenmez benim memleket.
Çekilip kenara, kader dedirtmem
Leş kargası uçma, sana yedirtmem
Yetti artık Mehmet’imi öldürtmem
Yemekle tükenmez benim memleket.
Bundan sonra böyle, sürecek ırk’ım
Susmayacak dilde, memleket şarkım
Bunu böyle bilin, Türkoğlu Türk’üm
Dilimde tükenmez benim memleket.
————–
Memleket Akşamları
Memleket akşamları
Ağır aheste.
Zaman geçmek bilmez.
Akmak… Bilmez.
Kuş uçmaz kervan geçmez
memleketim.
Memleket akşamları
Ani bir rüzgâr eser.
Eser, kavak yapraklarını
sallar geçer.
Sallar geçer yaz sıcaklarını.
Memleket akşamları
İki tanıdık kedi karşılaşır
bir duvar üstünde.
Bahçe duvarları üstünde
erken düşmüş yapraklar
bakışır.
Kavak yaprakları, söğüt yaprakları
birbirine karışır.
Memleket akşamları
Sarıcak ışıklar dökülür
pencerelerden.
Penceresi cam cama evlerden
sarı hoş ışıklar süzülür,
Yüreklerden yarı loş ışıklar süzülür.
Memleket akşamları
Mahalle bakkalları kapanır.
Çocukların son oyunları
sokak aralarında oynanır.
Sokaklardan oyun artıkları toplanır.
Bir yanıt yazın