Hayvanlarla ilgili şiirler – Yazan: Tuğba, Kategori: Şiir, Konu özeti: Bu sayfada, amatör ve ünlü şairlerden en güzel hayvan şiirleri ve hayvan sevgisi ile ilgili kısa şiirleri bir araya getirdik.
1. Hayvanları Koru Sev
Kızımın köpeği Nana.
Sevgiyle bakıyor bana.
Pazarlık yapmıştık baştan,
Özenle bakacak ona.
Tavuk, tavşan, hindi, ördek,
Bahçemde hepsini görsek.
Akvaryumda, kafeslerde,
Balık, kanarya beslesek.
Dağlara şöyle uzansam.
Tilki, geyiğe rastlasam.
Durup gizlice izlesem.
Yağlı boya resim yapsam.
Bir kartalın ayağında
Sallanan camdan tahtımda
Görsem Everest’i, Alper’i.
Yağız at olsa altımda.
Sütlü keçi, koyun, inek.
Fil, katır, at, deve binek.
Hep faydalı olmaz elbet.
Rahat vermez sivri sinek.
Şeref hayvan besle, üret.
Sev onları, koru sabret.
Kafeslerde görür isen,
Aç kapısın gitsin hür et.
2. At
Anlat bize yürüyüşün güzelliğini,
koşunun rüzgarını, köpüren yeleyi
toynakların kızgın kıvılcımlarını
Kişneyen bir tayın sevincini anlat
öfkeyi ve sağrındaki mahmuz yarasını
Masallardaki şehzadeleri anlat bize
Ahmet Telli
3. Hayat Böyle Zaten
Bir evin bir köpeği vardı;
Kıvır kıvırdı, adı Çinçon’du, öldü.
Bir de kedisi vardı: Maviş,
Kayboldu.
Evin kızı gelin oldu,
Küçük bey sınıfı geçti.
Daha böyle acı, tatlı
Neler oldu bir yıl içinde!
Oldu ya, olanların hepsi böyle..
Hayat böyle zaten!
Orhan Veli Kanık
4. Göçmen Kuşlar
Gittiniz hep dizi dizi,
bıraktınız ülkemizi,
İlkbaharda gene gelin,
unutmayın sakın bizi.
Gelmeden kış, yağmadan kar,
gidin, gidin güzel kuşlar,
uzak güney illerinde,
bol yiyecek, bol güneş var.
Türkülerle gidersiniz,
kim gösterir size yol, iz?
Ürkütmez mi kalbinizi,
yüce dağlar, coşkun deniz?
Gökte olup sıra sıra,
kayboldunuz ufuklarda,
göçmen kuşlar, güzel kuşlar,
yine gelin ilkbaharda!
5. Kim Hayvan, Kim İnsan?
Ne bileyim işte, merak ederim.
Yavrusunu cami avlusuna bırakan mı insan?
Yavruları için avlanan aslan mı hayvan?
İnsan mı zevk için avlanan,
Ya da öldürüp birbirini soyunu kurutan?
Hayvan mı acaba köpek, bir kediyi emziren?
Veya insan mı acaba tabiatı kirleten?
Durup, düşünür, sorarım.
Kim hayvan, kim insan?
Ne bileyim işte, merak ederim.
Düşünür de bulamaz,
Böyle düşüncelere boğulur, giderim.
6. Acemi Serçe
Çocukluk sona eriyor
Uçuyor yuvadan artık
Sevgili küçük serçe
Hıçkıra hıçkıra ağlıyor
Kucaklaşıp öpüşerek
Ayrılırken annesinden
Atlıyor gök boşluğuna
Acemi yavru serçe
Konacak bir dal arıyor
Uça uça döne döne
Yoruluyor kanatları
Konuyor bir horozun sesine
Seviyor konduğu yeri
Mutlu oluyor yorgun serçe
Uykusu gelmiş uyuyor
Ötmesi bitince horozun
Gökten yere düşüyor
Paramparça oluyor serçe
7. Bülbül
Çalar saz öter bülbül
Bahar yaz öter bülbül
Kime küsmüş darılmış
Niçin az öter bülbül
Köle değil tutsak değil
Tutsaktan beter bülbül
Özgürlüğünü yitirmiş
Dili ağrıyor kafeste
Bu yüzden az öter bülbül
8. Kediler
Evlerde hapis kediler
Yalnız nedir söyledikleri
Okşarsınız
Bir kenara çekilirler.
Kıvrıldıkları köşede
Gene sizde gözleri
Yerinizden kalksanız
Peşinizden gelirler.
Sizken tek sahipleri
Kalabalık isterler
Belki hepsi sizin gibi
Yalnız kediler.
Behçet Necatigil
9. Kuşlar
Kuşlar gelir konar pencereme;
Penceremden kuşlar uçar gider,
Bu kanat sesleri, bu hengame,
Kah müjde olur kah kara haber
Tüylerinin renginden bilirim
Hangi kuş hangi iklimden gelir;
Aşkımı kuşlara sor sevgilim;
Öleceğim günü kuşlar bilir.
Cahit Sıtkı Tarancı
10. Deve Kuşu
Bacakları uzundur
Kanatları kısa
Uçamaz ama koşar
Bir tehlike görünce
Başını kuma sokar
Deve boynu gibi boynu
Hem uzundur hem eğri
Yumurtaları kocaman
Bir buçuk kilo her biri
Devekuşunun dişisi
Bir çukur açar toprağa
Yumurtasını yumurtlar
Civciv çıkarmak için
Erkek kuluçkaya yatar
11. Serçe Kuşu
Bu sabah bahçede karşıma
Küçük bir serçe kuşu geldi;
Havuzun taşına kondu,
Bir içti, bir doğruldu,
Nasıl da korkuyordu.
Sen hiç korkma serçe kuşu,
Suyunu rahat rahat iç,
Sıhhat afiyetle uç,
İnsanoğlu çeşit çeşit
Beş parmağın beşi bir mi?
Necati Cumalı
12. Güzel Kelebek
Uçuyorsun renk renk,
Kanatların rengarenk.
Yaprakların içinde,
Uçuşan bir çiçeksin!
Her gün daha da renklisin,
Bütün herkes seni tanır.
Güzel renklerinle,
Dolaşırsın her yerde!
13. Keklik
Uzak durur köyden kentten
Dağları yurt tutar keklik
Kayaların tepesinde
Darbuka gibi öter keklik
Sürmeler çekmiş gözüne
Kanmaz avcının sözüne
Tüylerine kına yakmış
Düğüne mi gider keklik
Sekerek yürür bozkırda
Bir yürür bir durur keklik
Toplar kanadı altına
Yavrularını korur keklik.
14. Serçe ve Kedi
Toprağın altından bağlanıyor
artık telefon telleri
ve bir telaş
yüreğini sarıyor serçelerin
gördükçe kedileri
Anlar mı serçelerin
neden göç etmediğini
sobanın kurulmasını
bekleyen
kedi
Yalnızca rüzgar gelir
ölü bir serçenin
cenaze törenine
ve usulca
kımıldatır tüylerini
kediden önce
Sunay Akın
15. Çocuk ve Kuş
Bir kuştu,
Allı allı bir kuş.
Her tüyüne bir çiçek bağladılar
Uçmadı o.
Bir kuştu,
Mavili mavili bir kuş.
Her tüyüne bir boncuk bağladılar
Uçmadı o.
Bir kuştu,
Yeşilli yeşilli bir kuş.
Her tüyüne bir çocuk kordelası bağladılar
Uçtu o.
Fazıl Hüsnü Dağlarca
Bir yanıt yazın