Necip Fazıl Kısakürek’in “Çocuk” şiiri, çocuğun saf, meraklı ve özgür dünyasını, onun öğrenme arzusunu, hayrete düşüren bakışını ve insanlık için taşıdığı derin anlamı etkileyici imgeler ve derin felsefi göndermelerle anlatan, okuyucuyu çocuğun dünyasına bir yolculuğa çıkaran değerli bir eserdir. Şair, çocuğu doğanın mucizevi bir parçası olan tomurcuğa, ilahi merhametin yansıması olan bir yetime benzeterek onun eşsiz değerini vurgularken, yetişkinlerin zamanla kaybettiği bazı önemli özellikleri hatırlatarak düşündürücü bir bakış açısı sunuyor. İşte Çocuk şiiri sözleri:
Çocuk
Annesi gül koklasa, ağzı gül kokan çocuk;
Ağaç içinde ağaç geliştiren tomurcuk…
Çocukta, uçurtmayla göğe çıkmaya gayret;
Karıncaya göz atsa ‘niçin, nasıl?’ ve hayret…
Fatihlik nimetinden yüzü bir nurlu mühür;
Biz akıl tutsağıyız, çocuktur ki asıl hür.
Allah diyor ki: ‘Geçti gazabımı rahmetim!’
Bir merhamet heykeli mahzun bakışlı yetim…
Bugün ağla çocuğum, yarın ağlayamazsın!
Şimdi anladığını, sonra anlayamazsın!
İnsanlık zincirinin ebediyet halkası;
Çocukların kalbinde işler zaman rakkası
Necip Fazıl Kısakürek
Ayrıca bkz. 23 Nisan şiirleri.
Heidelberg Ruprecht Karls üniversitesinden 2008 yılında mezun oldum. İngilizce, Almanca ve Türkçe bilmekteyim. Almanya’da ikamet ediyorum. Çeşitli sitelerde yazılar yazarak başladığım gazetecilik serüvenini serbest gazeteci olarak devam ettirmekteyim. Güzel sözler, şiirler ve çeşitli konularda 2008 yılından beri Tugbam.com sitesinde yazmaktayım.
Bir yanıt yazın